معنی راعی اندلسی - جستجوی لغت در جدول جو

راعی اندلسی

لغت نامه دهخدا

ابومحمد، محمد بن عبداﷲ بن محمد بن علی باجی اندلسی، اصلش از باجۀ افریقاست، در اشبیلیه سکونت گزید، ابوموسی محمد بن عمر حافظ اصفهانی وابوبکر حازمی در ’فیصل’ فرزند او ابوعمر احمد بن عبداﷲ را باین شهر نسبت داده است، اما ابوالفضل محمد بن طاهر او را به شهر ’باجۀ’ اندلس نسبت داده و سپس ابومحمد عبداﷲ بن عیسی حافظ اشبیلی آنرا رد کرده گوید ازباجۀ افریقاست و حافظ عبدالغنی بن سعید او را در حرف ’ن’ در کلمه ’ناجی’ ثبت کرده است و گوید اندلسی ازاهل علم بود و از وی حدیث نوشتم و او نیز از من بگرفت و نوشت، وی ساکن اشبیلیه بود، و دیگری گفته است ابوعمر بن عبدالبر، و جز وی از او روایت کرده اند و در حدود سال 400 هجری قمری درگذشته است، (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

حرانی اندلسی

(حَرْ را)

یکی از مشاهیر پزشکان اسلام است. در اواسط قرن سوم هجری در زمان محمد بن عبدالرحمان از ملوک اموی اندلس میزیسته است. اصلاً حرانی بوده به اندلس رفته و در قرطبه مسکن گزیده، برای تسکین دردها شربتی مؤثر ترکیب نموده که موجب شهرت وی گردیده و آنرا ’المغیث الکبیر’ میخوانده اند و صورت ترکیب این شربت را پنهان میداشت و از جملۀ اسرار مخصوص بخود او بود، و برای کشف این سر پنج تن از اطبای قرطبه به تدقیقات و مطالعات پرداختند و عاقبت به اکتشاف اجزای آن موفق شدند ولی به مقدار آنها پی نبردند. در این حال خود حرانی صورت ترتیب و ترکیب داروی نامبرده را اعلام نموده و از آن زمان از طرف اطبای اندلس پذیرفته و محل استفادۀ عموم واقع شد. (قاموس الاعلام ترکی)

یکی از مشاهیر پزشکان اسلام است. در اواسط قرن سوم هجری در زمان محمد بن عبدالرحمان از ملوک اموی اندلس میزیسته است. اصلاً حرانی بوده به اندلس رفته و در قرطبه مسکن گزیده، برای تسکین دردها شربتی مؤثر ترکیب نموده که موجب شهرت وی گردیده و آنرا ’المغیث الکبیر’ میخوانده اند و صورت ترکیب این شربت را پنهان میداشت و از جملۀ اسرار مخصوص بخود او بود، و برای کشف این سِر پنج تن از اطبای قرطبه به تدقیقات و مطالعات پرداختند و عاقبت به اکتشاف اجزای آن موفق شدند ولی به مقدار آنها پی نبردند. در این حال خود حرانی صورت ترتیب و ترکیب داروی نامبرده را اعلام نموده و از آن زمان از طرف اطبای اندلس پذیرفته و محل استفادۀ عموم واقع شد. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

ابوعبدالله راعی اندلسی

(اَ عَ دِلْ لاه)

راعی، شمس الدین محمّد بن اسماعیل الاندلسی، مولد او به سال 780 هجری قمری در غرناطه بود و منشاء وی نیز همان شهر است، و یکی از علمای نحو و عربیت و فقه و حدیث است و شعر نیز نیکو میگفت، و علوم ادبیه از ابوجعفر احمد بن ادریس اندلسی فرا گرفت و از ابوبکر عبداﷲ بن محمّد بن محمد معافری معروف به ابن عام و خطیب ابوعبداﷲ محمد بن علی بن حفار استماع حدیث کرد و کتاب خلاصهالباحثین و جرومیه را برصاحب فهرست کبیر محمد بن عبدالملک بن علی قیسی قرائت کرد و اجازۀ روایت از ابوالحسن علی بن عبداﷲ جذامی و قاسم بن سعید و محمد بن ابراهیم بن عبدالرحمن بن امام و ابوعبداﷲ محمد بن مرزوق تلمسانی گرفت و هم از ابوبکر مراغی محمد طبری و کمال الدین بن خیرکندری فوائد جمه اخذ کرد و ابواسحاق ابراهیم بن عفیف و برهان بقاعی و حافظ بن فهد از او روایت آرند، و به سال 825 هجری قمری بزیارت خانه شد و از آنجا بقاهره رفت و بدانجا متوطن گشت و از شهاب متولی و ابن جزری وحافظ بن حجر و جمعی دیگر استماع حدیث کرد، و در مؤیدیه امامت و مجلس درس داشت، سخاوی قطعاتی از اشعار او نقل کرده است و از تألیفات اوست: شرح القواعد، انتصارالفقیر السالک لمذهب الأمام الکبیر مالک، شرح جرومیه، شرح الفیه، کتاب النوازل النحویه و در آخر عمر مبتلا به عمی گردید و به ذی حجۀ 853 هجری قمری درگذشت

لغت نامه دهخدا

معنی راعی اندلسی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما